Gérard Depardieu is een getalenteerd man, een monument van de Franse zevende kunst. Maar zeker ook iemand wiens grofheid alleen geëvenaard wordt door zijn diepe gebrek aan elegantie. Zijn opmerkingen en houding hebben me vaak geschokt, maar ordinair zijn is geen misdaad.

Verschillende vrouwen hebben de acteur beschuldigd van intimidatie en zelfs verkrachting. Dat moet natuurlijk altijd serieus worden genomen. Te veel vrouwen worden onder druk gezet binnen hun werkomgeving.

Trial by media

Op basis van deze beschuldigingen is nu evenwel een trial by media begonnen dat geen rekening houdt met de principes van een eerlijk proces. Een gevaarlijke trend in onze moderne samenleving, waar mensen via sociale media afgemaakt worden voordat een rechter zich kan uitspreken.

Zelfs de Franse president Emmanuel Macron heeft de acteur verdedigd, gepleit voor respect voor de rechtsstaat en heeft zijn immense talent weer opgehemeld. Dat laatste doet er uiteraard niet toe. Of je nu Depardieu of Mohammed heet, beroemd of niet beroemd, het gerecht is het gerecht voor iedereen. Maar het is makkelijker in Europa om een oude blanke man aan te pakken dan een islamitische terreurgroep te cancelen.

Vermoord door Hamas

Al die mensen houden de kaken stijf op elkaar over die zichtbare gruwel – Joodse vrouwen werden verkracht, vermoord of ontvoerd door Hamas en als oorlogsbuit tentoongesteld – maar zijn er wel als de kippen bij om Depardieu aan te pakken.

En wat te denken van linkse politici die nooit hun mond hebben opengedaan om de radicale islam te veroordelen toen leraren op Europees grondgebied brutaal werden vermoord?

Het gebruik van verkrachting als oorlogswapen en seksuele misdaden tegen vrouwen zijn zo oud als de mensheid zelf. Maar terwijl die mensheid intussen geëvolueerd is, worden er vandaag oude teksten toegepast.

Misdaden op 7 oktober

Tegelijk zien we hoe de realiteit dapper ontkend wordt: de seksuele misdaden die op 7 oktober als oorlogswapen werden ingezet tegen Israëlische vrouwen hebben alleen weerklank gevonden in het stilzwijgen van westerse feministen.

Wat me opvalt, is die stilte. Zelfs als we de beelden bekijken. We zagen Depardieu geen vrouw verkrachten. We zagen Depardieu nochtans niet opscheppen met videobeelden die een misdaad suggereren of bewijzen. De beschuldigingen volstonden blijkbaar.

Omgekeerd bleek het publieke bewijs van de Hamas-daders niet te volstaan om onze zogenaamde feministen boos en luidruchtig te maken.

"Oude blanke man is makkelijker doelwit voor links en #metoobeweging"

Ik denk zoals velen dat Depardieu een arrogante sukkel is die mogelijk jarenlang misbruik heeft gemaakt van zijn status. Depardieu moet niet worden verdedigd en ook niet worden gecanceld. In een rechtsstaat is het aan de rechtbanken om hun werk te doen.

Maar een oude blanke man is altijd een makkelijker doelwit voor links en de #metoobeweging. Ze hebben geen respect voor de rechtsstaat, en al evenmin woorden van steun of medeleven voor de Israëlische vrouwen en meisjes die op 7 oktober gruwelijk mishandeld zijn.

Shani Louk

Zij en hun linkse bondgenoten hadden allang moeten opstaan tegen de gruweldaden die toen tegen vrouwen werden begaan.

Als het beeld van de jonge Shani Louk, die naakt op een vrachtwagen werd uitgestald terwijl bebaarde terroristen op haar spugen en Allahu akbar scanderen hen niet heeft overtuigd, als alle Hamas-video’s die opscheppen over de seksuele wreedheden geen blijvende indruk hebben gemaakt, wat hebben ze dan te zeggen over het nieuwe onderzoek van The New York Times dat duidelijk de verkrachtingen en verminkingen door Hamas documenteert?

Hypocrisie

Gruwelijke details en ondraaglijke beelden. Deze zogenaamde feministen geven er geen moer om. Het is duidelijk makkelijker om een oude blanke man als Depardieu te elimineren dan Hamas. Ik walg van deze hypocrisie.

Door te zwijgen over 7 oktober en verkrachting als oorlogswapen, hebben deze feministen zichzelf volledig buitenspel gezet. Hun maskers zijn afgevallen, de allerlaatste illusie van engagement is weggesmolten.

We moeten altijd blijven opkomen voor rechtvaardigheid, Europese waarden en vrouwenrechten. Niet alleen wanneer het makkelijk is of ons goed uitkomt, maar altijd.

Elke stemming is een cruciale keuze. Een keuze over de toekomst die we voor onze dochters willen. Een keuze over het soort Europa dat we morgen willen.